Fil Uçuşu uzun bir zamandır sessiz.
Bu sessizliğin nedeni biraz teknik sorunlar. Ama ne yalan söyleyeyim, sorunlara sığınacak değilim. Yazmayı çok sevdiğim bu sayfaları uzun bir süredir ihmal ettiğimi itiraf etmeliyim.
Şimdi yeniden Fil Uçuşu yazılarına başlama zamanı. Hep dediğim gibi nasıl bir tempoda yazabileceğimi bilemiyorum. Blog yazmaya başladığım yıllardaki kadar yoğun bir içerik akışı sağlayabileceğimi sanmıyorum. Ama hiç değilse, Fil Uçuşu’nun “burada” olduğunu bilmek yetiyor bana.
Bu süre içinde defterimin sayfalarında çokça not birikti. Öyle ki, bazılarının güncelliği yok oldu, bazılarıysa benim için “eskidi”. Onlar eskidiyse ne gam ne keder, yerlerine “yenileri” gelir.
Bir imkansızlığın arayışı Fil Uçuşu. Tek kişilik bir oyun. Aramaya ve oynamaya devam edeceğim.
Ne de olsa, yazar dediğin kelimelerden başka oyuncağı olmayan bir çocuktur.
İyi ki başladın yeniden.
İyi yaptın Yektacığım.
Sevgiler
Çok teşekkür ederim Murat. Hep birlikte…
“Fil Uçuşu’nun burada olduğunu bilmek yetiyor bana.”