Şair

Kadın iç çamaşırları satan
bir dükkanın önünden önce kendisi sonra da gölgesi geçti genç adamın. Dalgındı.

Bir ara gölgesinin, sen hiç böylesine güzel bir sarışın gördün mü dediğini
duyar gibi oldu ama önem vermedi.

Vitrindeki mankenler adamın bu tavrı
karşısında kendilerini sergilemekte oldukları için utandılar. Oysa farkına
varsaydı, utanmayın ben hepinize aşığım derdi. Farkına varamazdı.

Sarışın
uzaklaşırken, gölge umudunu yitirmiş, kaldırım taşları arasına sıkışan
izmaritleri sayıyordu.

Tam o sırada genç adamın dudağının kenarındaki kıvrımı
gören vitrin mankenleri birbirlerine çığlık çığlığa fısıldamaya başladılar: “Telif
hakkını almış. O bir şair, o bir şair…”