Günden Kalanlar.32

Anton Çehov

• Yazıya tümüyle kapandığım dönemlerde kitaplardan biraz uzaklaşıyorum galiba. Sağımda solumda kitaplar oluyor olmasına, başucumdaki kule yükseliyor yükselmesine ama kapaklara bakıp bir-iki sayfa karıştırmaktan öteye gidemiyorum. Etkilenmemek kaygısı falan değil bunun nedeni; sadece zihnimin doluluğu istediğim yoğunlukta bir okuma eylemine pek izin vermiyor. Bir süredir bu durumdayım. Yine de geçenlerde Çehov’a karşı koyamadım. Her zaman böyle olmuştur zaten. Bir Çehov öyküsü çıkınca karşıma, çok iyi bildiğim bir öyküsü bile olsa, ilk kez görmüşçesine, sonuna kadar heyecanla okurum. Ama dönüp baktığımda öykülerimde ya da söyleşilerimde Atay, Atılgan, Kafka, Borges, Poe gibi kimi yazarları defalarca işaret etmiş olmama karşın Çehov’un adını neredeyse hiç anmadığımı görüyorum. “Karbon Kopya”da bir okur olarak geçtiğim yolları, doğrudan metinler üstünden okurlarla paylaşmaya çalışmıştım. Çehov da olmalıydı orada… Sadece Çehov mu eksik? Elbette fazlası var. Örneğin Boris Vian’ın adını da çok az anmışım, oysa özellikle yirmili yaşlarımda etkisi çok olmuştur. Aynı dönemde yoğun bir Beat Kuşağı okuması var elbette. Hemen ardından Dino Buzzatti, Cesare Pavese ve özellikle Italo Calvino ile geçirdiğim yıllar. Camus, sen neredesin? Faulkner’in adını anmışım da kimi yerlerde, hiç Jack London dememişim. Marquez’den söz ettiğim kadar söz etmemişim Cortazar’dan. Thomas Bernard ile sarsıldığım doğru, peki ya Max Frisch? Aziz Nesin ve Ephraim Kishon, çocukluğumda mı kalacaklar? Sevgi Soysal, Tomris Uyar ve Leyla Erbil nerede? Bir de şairler var, bütün o şiirler. Liste uzayıp gidiyor. Bir zamanlar “Karbon Kopya” ruhunda bir kitap kurguluyordum. Hatta adı da belliydi: “Kör Karbon Kopya”. Belki günün birinde, bütün bu isimler -ve elbette daha fazlası- o kitapta yerlerini alırlar.

Seyhan Erözçelik

13 Mart 1962 – 24 Ağustos 2011

• Seyhan Erözçelik zamansız ayrıldı bu dünyadan. Yaşam denen şiir, dize dize eksilmeye devam ediyor.

Sonny Rollins

• Yazarken dinlediklerimi, özellikle kitap bütünü ortaya çıktıkça listelerdim eskiden. Bu konuda tembellik etmemek gerekiyor. O üretim sürecinin hangi sedalardan geçtiğini not düşmeyi seviyorum. Bugünler için deftere yazacağım ilk isim Sonny Rollins olacak.

• Yaz günleri güzel de, fena bir yanı da var. Dostların çoğu tatilde olunca, anlık heyecanları yüz yüze paylaşamamak fena koyuyor. Sohbetleri eksiltecekse, neyleyim ben öyle mevsimi?