Amy Winehouse, The Zutons‘un keskin ritmli, enerjik Valerie‘sini almış, hüzünlü bir yürüyüşe eşlik edecek bir şarkıya dönüştürmüştü. Üstelik bunu yaparken The Zutons yorumundaki saksafon tınılarını da, kendi vokalindeki iniş çıkışlara yüklemişti. Amy’i ve sesindeki o çok enstrümanlılık halini özleyenler, arada dinliyorlardır elbette.
Amy’nin Valerie’sine bir saygı duruşu Selah Sue‘dan geliyor. Selah Sue, yeni albümünü beklediğim, ne yapacağını merak ettiğim bir ses. Babylon‘da verdiği konser etkileyiciydi. O gece Babylon’da herkesin sırt çantasına enerji ve samimiyet koyup diyardan diyara savrulduğu bir geceydi. Çünkü Selah Sue dinlemek, Belçika’nın kuzey rüzgarlarıyla üşümüş sokaklarından Jamaica’da yalınayak top koşturulan bir plaja ışınlanmak gibi. Şarkılarıyla kaçak dövüşmeden terini akıtan 23 yaşında bir müzisyenin, ışıltılı yolculuğuna daha ilk adımlarında tanıklık etmek hepimize iyi gelmişti. Birasıyla meşhur Löwen adını duyduğumuzda artık bir de Selah Sue diyeceğiz.
Selah Sue’ya, Amy Winehouse’a ve Valerie’ye selam olsun.