Henry Miller, 1934’te yayımlatacağı ilk kitabı Yengeç Dönencesi’ne yazarken (ve bir yandan ikinci kitabı Kara İlkbahar zihninde dönüp dururken) yoğun bir çalışma dönemine girer. Anais Nin’in desteği ve Paris’in entelektüel çevresi iyidir iyi olmasına da, asıl gereken disiplinli bir çalışma takvimdir. Sonunda kendisi için on bir emir hazırlar modernist edebiyatın bu öncü ismi. İşte Henry Miller’ın 1932-1933 yılları boyunca çalışma masasını karşısında asılı duran on bir emir.
Henry Miller
(1891 – 1980)
1. Bitirene kadar sadece tek bir şey üzerinde çalış.
2. Yeni bir kitaba başlama, “Kara İlkbahar”a yeni şeyler eklemekle uğraşma.
3. Sinirlenme. Elindeki ne olursa olsun sakince, neşeyle ve dünyayı umursamadan çalış.
4. Duygu durumuna göre değil programına göre çalış. Belirlediğin zamanda çalışmayı kes.
5. Yaratıcı olmayabilirsin ama çalışabilirsin.
6. Suni gübre katmakla uğraşacağına, her gün azıcık çimentoyla sağlamlaştır.
7. İnsanca yaşa! Birileriyle, görüş, bir yerlere git, canın çekerse iç.
8. Yarış atı olma. Sadece zevk için çalış.
9. Program seni bunalttığında bırak ama ertesi gün bıraktıklarını tamamla. Konsantre ol. Programını sınırla. Onun dışına çık.
10. Yazmak istediğin kitapları unut. Sadece yazmakta olduğun kitabı düşün.
11. Öncelikle ve her zaman yaz. Resim, müzik, arkadaşlar, sinema; hepsi yazmaktan sonra gelir.
Kaynak: www.brainpickings.org
öncelikle "konsantrasyon" … ve seni kazanarak gönlünü hoş tuarak işine bak diyor…:)
Yazmanın üzerine ne zaman birşeyler koysam Tanrı beni herdefasında cezalandırdı, ne kadar ahmak bir herif olduğumu hatırlattı…
🙂 aklim gitti gulmekten paylastim kurallari okuyupta bulassinlar bana :p
onbir emiri kulağıma küpe yaptım…bana çok iyi geldi..
Herseyin kendine göre bir disiplini var, olmalida. Ama 'yazmanin kurallari' bana biraz dogal degilmis gibi geliyor. Icinden gelindiginde yazilmali birseyler. Zihinden kagida düsecek sözcük kalemde durmaz zaten saniyorum.