Öykü okuyunuz efendim!

Yeni yılın gelişiyle anketler de çoğalıyor elbette. Sıkça sorulan
sorulardan biri de “Sizce yılın en iyi romanları hangileri?” sorusu. Roman
sanatının seçkin örneklerine haksızlık etmek istemem ama yılın kitapları
seçkisi yapılırken öykünün dışarıda tutulmasıyla bu alandaki verime yapılan
haksızlığı da sindirecek değilim.

2012 öykünün gürül gürül çağladığı bir yıl
oldu. Varsın o çağlayanın sularında yıkanmak istemesin kimileri, varsın
yayıncılık dünyasının ticari gemileri bir kıyıdan öteye romanları taşımaya
devam etsin, varsın sıradan romanlar bile oyunu kurallarına göre oynamayı
başardıklarından sahne ışıklarıyla aydınlatılsın; has edebiyatın nabzı
öykülerde atmaya devam etti yıl boyunca. Kimi romanlar sırf tabulaştırılmış
bazı alanları konu seçtikleri için, kimileri de iyi reklamlarıyla dokunulmazlık
gömleğini giyip kapladılar rafları. O kargaşanın içinde yeni kurguları deneyen,
dil üstüne düşünen-araştıran, farklı konuların peşinde koşan, geveze bir
edebiyatın şehvetine kapılmadan sessizliği de yazının parçası haline getiren
çoğu öykü kitabı yeterince görülmedi, konuşulmadı. İlk kitapların ya da doğum
tarihine göre konumlandırılan genç yazarların şöyle bir başı okşandı. O “genç
yazar” tanımlamasıyla, deneyimli yazarların alanı korundu böylece. Kimileri
öyküye açıktan açığa “küçük kardeş” sevecenliğiyle yaklaşarak ayıp etti,
kimileri inatla küf kokan “romana geçmek için iyi bir basamak” şarkısını okudu.
Ama dünyada öykünün yolculuğunu takip eden okurlar bu kakafonik şarkının
korosunda yer almadılar. Böyle gelmiş, böyle gidecek. Edebiyatımızın karar mekanizmaları
böylesine imza hayranı olmaya, satış rakamları üstünden cümleler kurmaya devam
ettikçe, ustalık vurgusu böylesine dokunulmazlık alanı yarattıkça yıl sonu
değerlendirmeleri de aynı havuzda bir ileri bir geri yüzmeye devam edecek.

Ama
havuzların klorlu suyuna mahkum olmak istemeyen, denizin sonsuzluğuyla hem
güzelliklere hem de tehlikeye açık sularında kulaç atmak isteyen isimler için
durum başka. Elbette, o denize girdiğinizde alacağınız zevk her zaman
doruklarda olmayabilir; kimi gün dalgalıdır o denizi kimi gün kirli. Ama her ne
olursa olsun havuzun vereceği sınırlanmışlık hissinden fazlasını vaat eder.

Neyse
ki kalemleri istediğinde romana merhaba diyen ama kararlılıkla yıllardır öyküyü
sırtlayan isimler türler arasında tahterevalli oynamadan üretmeye devam
ettiler. Her öykü kitabı merakla beklenen Cemil Kavukçu da vardı bu listede
öykü kitabıyla edebiyatına düşkün olanları sevindiren Şule Gürbüz de. Ayrıca Mahir Ünsal Eriş,
Berna Durmaz, Kerem Işık, Yalçın Tosun, Sine Ergün, Pelin Buzluk, Şenay Eroğlu
Aksoy, Birgül Oğuz, Gökhan Yılmaz, Ayşe Başak Kaban, Melida Tüzünoğlu öykünün güzel şarkılarını paylaştılar biz okurlarla. Sanılmasın ki isimler bu saydıklarımla
sınırlı, bunlar sadece benim okuduklarım. Hem daha edebiyat dergilerindeki isimlerden,
henüz kitabı çıkmamış yazarlardan söz etmiyorum bile. O kadar dikkate değer
öyküler vardı ki dergilerde, onlar için ayrı bir dosya açmak gerekli.

Her
neyse, sözü fazla uzatmadan, yılsonu değerlendirmesi için kendi listemi
vereyim: Öykü okuyunuz efendim, öykü okuyunuz.