TÜTÜN: Tütünün, sigaranın yeri yazan insan için de, okuyan insan için de, yazının kendisi için de başkadır. Tütün düşkünlüğünü bilinenin dışında gösteren bir öykü karakteri, bu sancılı alışkanlığın gülümseyen yüzünü gösterir bizlere; Mahmut Efendi. Mahmut Efendi “mekruh” dediği tütüne para vermektense eş-dost tabakalarından otlanmayı adet haline getirmiştir. İşin kötüsü tütünün saçağını içer, tabaka sahibine sadece tozu kalır. Serzenişte bulunulduğunda ise “Ben içmeseydim de sen içseydin, daha mı kâr edecektin?” deyiverir. Otlakçı olduğunu yüzüne vuran öykü anlatıcısına önce küser, sonra özür dilemeye gider. Tabii ki Memduh Şevket Esendal’ın “Otlakçı”sı özür dilerken de bir kâse dolusu tütünü içmekten geri kalmayacaktır…
Memduh Şevket Esendal ile ilgili daha geniş bilgiye ulaşmak isteyenler Vikipedi’nin ilgili sayfasına gidebilirler: http://tr.wikipedia.org/wiki/Memduh_%C5%9Eevket_Esendal
T. Tezer Özlü