Benim için Adnan Benk’in müthiş çevirisiyle Gönülçelen’dir o harika kitabın adı. Hani Holden Caulfield’in bir yerinde şöyle dediği kitap: “Kitap dediğin öyle olmalı ki, okuyup kapadıktan sonra keşke şunu yazan arkadaşım olsaydı da canım çektikçe telefona sarılıp çene çalabilseydim onunla, dedirtmeli.” Hani sahte dünyaya nanik yapıp, yetişkinlerin ikiyüzlülüğüyle maytap geçen Holden’ın izinde defalarca yürüdüğümüz, sayfaları parçalanmaya yüz tutsa da bir daha, bir daha okuduğum/uz roman. İşte o romanın, “yokluğuyla da çok şey öğreten” yazarı Jerome David Salinger uçtu gitti. 91…
