Festival zamanı geldiğinde, apar topar hazırlık başladığında, “Sakın yoruluyoruz demeyin, vallahi çok şanslınız,” diyenlerin sayısı arttığında, dostum Emrah Kolukısa ile birbirimize bakar güleriz. Elbette orada olmak güzeldir. Ancak bir de işin dışarıdan görünmeyen, sadece orada haber yapmanın zorluğunu bilenlerin anlayacağı yönü vardır. Bir gün Cannes Film Festivallerinde yaşadıklarımızı yazmayı düşünüyoruz Emrah’la, eminim Türkiye’de kültür-sanat haberciliği yapmaya çalışmanın da bir hikayesi olacaktır bu metin. Ama festival günlerinden geriye, o zorlu anların, saatlerce yürünen yolların, sağanak yağmurların,ağır yayın teçhizatlarının, basın odasında ya da Türk standında sandalye tepelerinde dinlenmeye…
