Volkan Öktem: Bagetlerin Efendisi

Kimileri öndeki adamı-kadını izler konserde; solist vokal göz alıcıdır ne de olsa. Bir de solist enstrümanlar dikkat çeker; rock konserindeyseniz gitarın-gitaristin krallığı tartışılmaz, caz gruplarında saksafondan piyanoya açılır yelpaze. Ama bir de “arkadaki adamlar” vardır; işte ben hangi konsere gidersem gideyim gözlerimi onlardan alamam. Basçı daha kadersizdir kanımca, davulcu ise sadece seyircinin yüreğini hoplatacak bir soloya kalkınca hatırlanır. Özel solo anları dışında “arkadaki adamlar”dan beklenen işlerini aksatmadan yapmalarıdır. Hani vokalist arada sözü unutsa, gitarist iki nota kaydırsa pek anlaşılmaz da (ya da affedilir de) “arkadaki adamlar”ın bir saliselik aksaması binayı çökertir. Gurubun belkemiğidir onlar. Ben arkadaki adamları severim. Bu coğrafyada öyle bir “arkadaki adam” vardır ki, onu arkasına alan müzisyenin metronomu şaşmaz, rotası sapmaz. Volkan Öktem sadece Türkiye’nin değil, dünyanın sayılı davulcuları arasındadır bence.

Volkan Öktem’le 1986-1987 yıllarında tanışmıştık; Ankara’da. O zamanlar Alpay’ın Aşağı Ayrancı’yı gecelerin özel durağı haline getiren mekanı Karpiç’te çalıyordu. (Metin Kalender ve Aycan Dağıstanlı’nın kulağı çınlasın.) Bar ortamının gerektirdiği her müziğe eşlik edebilen bir orkestranın tabanca gibi çalan davulcusu, mekana gittiğim her gece beni şaşırtırdı. Rock’tan reggae’ye, swing’ten roman havalarına ne çalması gerekiyorsa gurup müziğini bir an bile unutmayarak, gerektiği kadar süsleyerek, parçayı bir an bile itmeden-çekmeden çalar, alkollü kafalar-sigaralı ciğerler ortamında bile yıldızlaşırdı. Elbette o yıllarda Volkan’ı daha çok pop-rock parçalarında dinleme olanağı buluyorduk ama Ankara’nın cazı yeşerten üstatları bu müthiş yetenekle çalışmaya başlamışlardı bile. (Yeri gelmişken Tuna Ötenel’e şapka çıkartmak istiyorum. A Bar’da Durul Gence ile yaptığı bir “gig” ile hayatımı ve müzik dinleme anlayışımı değiştiren insanlardan biri olmuştur.)

Sonunda Ankara, Volkan Öktem’e dar geldi ve İstanbul’un yolunu tuttu. Neyse ki, İstanbul’a gitmeden önce birkaç kere Volkan’la “takılma” imkanı buldum. Böylesine iyi bir davulcunun, amatörce bir şeyler yapmaya çalışan birine bile sonsuz anlayış göstermesi şaşırtmıştı beni. Sadece öyle bir yetenekle değil, aynı zamanda dünyanın en sakin, sakinleştiren insanlarından biriyle müzik yapma zevkini bana tattırdığı için yıllar sonra bir teşekkür sallayayım buradan. Neyse ki, ben müzikal yeteneğimin sınırlarını erken zamanda anlayıp efendice dinleyici koltuğuna oturdum da, Volkan da daha fazla anlayış göstermek zorunda kalmadı.

İstanbul’a gelişinden sonra neler yaptığını uzun uzun anlatmayacağım. Volkan Öktem Resmi Sitesi tüm detayları, fotoğraflar ve videolarla veriyor. (Ayrıca Drummerworld güzel fotoğraflar ve videolarla bu acayip müzisyenin hakkını vermiş.) Zaman kaybetmeden hepsini inceleyin derim.

Laço Tayfa’dan Quartet Muartet’e, Passiflora’dan Sıfır Km’ye, pop albümlerinden-konserlerinden konsept buluşmalara bir çok yerde adına rastladım yıllar içinde. Birçok kere sahnede izledim, her karşılaşmamızda aynı sıcaklıkla sarıldık birbirimize. Geçmiş günlerden, eski dostlardan konuştuk. Her seferinde böyle bir yeteneği tanıyor olmaktan ne kadar gurur duyduğumu söyledim, yine söyleyeceğim. Aylin Aslım’ın çok sevdiğim Gulyabani albümünden sonra bir Volkan Öktem yazısı yazmak istemiştim ama bir türlü cesaret edememiştim. O kadar iyi bir müzisyen ve mütevazı bir kişilik hakkında ne desem ukalalık olacaktı. (Müzisyenliği konusunda akademik metinlere ihtiyaç duyduğumu da ayrıca belirtmeliyim.)

Kişisel tarihimde, “arkadaki adamlar”ın neler yapabileceğini anlamamda özel bir yeri vardır Volkan’ın. Dünyanın en iyi davulcuları arasında olduğunu söyleme nedenim dostluktan ya da kişisel beğeniden kaynaklanmıyor elbette. Onu bir kere bile dinlemiş olanlar neden böyle dediğimi anlayacak ve sanırım bana hak verecektir. Metronomu şaşmayan, değişmez netlikte bir tuşeye sahip olan, çaldığı sete göre zil tonlarını özelleştiren, farklı projelerin karmaşık trafiklerini çarpım tablosundan daha basitmişçesine aklında tutan bir acayip davulcu işte. Ayrıca bütün türler arasında gezinirken batılı davulculara ters gelen, hatta bu konuya özel olarak yoğunlaşmış benim ilahlarımdan olan Dave Weckl’ın bile özel bir dikkatle çaldığı 9/8 – 6/8 gibi ritimler de Volkan için çocuk oyuncağıdır. (Hadi yeri gelmişken bunu da söyleyeyim, bir konser için geldiği İstanbul’da Dave Weckl’la tanışmış ve Volkan’ı sormuştum; benimki de cahillik işte, elbette tanıyor.)

Ekşi Sözlük’te Volkan Öktem başlığının pgf2 tarafından girilen 85.maddesi “Bagetlerin Efendisi” diyor. (Başlık için teşekkür ederim.) Ben de bu yazıyla bilenler Bagetlerin Efendisi’ni bir kez daha hatırlamış olsun, bilmeyenler de merak edip tanışsın istedim. Ama bir kez daha söylüyorum, öyle yazıyla, internetteki birkaç videoyla anlaşılacak bir şey değil bu; mutlaka canlı izlemeye çalışın.

Volkan’la birlikte bütün “arkadaki adamlar”a selam olsun!