1969 yılında soğuk bir Ocak günü. Londra’nın göbeğinde, Apple Records genel merkezinin bulunduğu binanın çatısında müzik yapan bir grup adam. John, Paul, George ve Ringo’ya müthiş klavyeci Billy Preston eşlik ediyor. Çevre binaların damları, evlerin pencereleri, sokaklar, fareli köyün kavalcısının melodisine takılan kasabanın çocukları gibi bu müzik sesine yönelmiş insanlarla dolu. Bu izinsiz konser polisin müdahalesiyle kesilene kadar, herkes takılmaya devam ediyor. Ne de olsa bu son “takılma”.
Fil Uçuşu, The Beatles’a el sallıyor!
dağılmalarına rağmen yine de kendilerince son konserlerini vermeleri.. polisin gelmesine aldırmayıp ve sanki onlara ithaf eder gibi "get back"i söylemeleri.. ve ne olursa olsun aradan geçen onca zaman rağmen hala özlemle ve beğeniyle dinlenmeleri…
biri şöyle bir yorum yapmış çok hoşuma gitti: Bodrumda başladılar ve terasta bitirdiler..
evet onları belki de en net biçimde açıklayan en güzel cümlelerden biri bu.. 🙂