Ben bir besteyim, notalari calinan, ben bir siirim kafiyemle uyumsuz, ben hikayede bir karakterim, yazari tarafindan kalemle yaralanan, ben bir tiyatro oyunuyum, bos salonda yankilanan, ben bir yorumcuyum, yorumlarimla yoran… Meandshadows
Unutulmasını ben istedim; fark edilmese de hüzünlüydü sözlerim. Hatırda kalan neşeli bir müzik olsun, sözlerim dilin ucundan ileri gitmesin istedim. Herhangi bir yerinden sızlamayan bir çocuklukla çıkıp gelirse biri, belki yeni baştan yazılırım, unutulmamak için.
Şaşırıyorum. Sen sözleri unutmazsın ki hiç. Kelimeler akide şekeri gibidir senin için. Ağzının içinde evirir çevirir, son anına kadar tadını çıkarırsın. Seslenirsin hep, seslendirirsin. Neyi anlatmak istersin bu kadar bilmem. Bildiğim, sen de var olamamaktan çok korkarsın. Bakma bana öyle. Gözlerin hep muzip miydi böyle? Ellerin durmaz mıydı yerinde? Yaşlılığın çocukluğum gibi. Çocukluğumsa kuyruğu dik tutan bir kedi.. Bütün çekmeceleri karıştırıyorsun sarsak hareketlerle. Burada bir yerde olacaktı diyorsun. Biliyorum. Orada bir yerde. Bulmasan da hatırlamasan da. Bu şarkı senin şarkın. İşte orada.
O şarkı benim şarkım sayın Tekin, o nedenle sözleri unutulur. Şarkı unutulmazdır, sözleri unutulmuştur. Buna da küçük ironi diyoruz, 'o bir çocuk şarkısı sözleri unutulmuş' tarçını bol, geniz yakıcı, kehribar güzeli akide şekeri ağızda erimiş gitmiş bitmiş. Hatırla hatırlayabilirsen sözleri. Yaşlı olmak böyle bir şey işte size tebessüm armağan ederler. Yaşlılık, titreşime alınmış cep telefonudur, artık o tatlı sözlere gerek duyulmayan bir 'Ben Çağrısı'dır.
"Söylenmemiş, sahipsiz bir şarkıyım."
Ben bir besteyim, notalari calinan, ben bir siirim kafiyemle uyumsuz, ben hikayede bir karakterim, yazari tarafindan kalemle yaralanan, ben bir tiyatro oyunuyum, bos salonda yankilanan, ben bir yorumcuyum, yorumlarimla yoran… Meandshadows
Sözleri çocuk,
bir unutulmuş ben şarkısıyım.
(Tümüyle bana ait bir cümledir, her kelimesiyle:) izinsiz kullanılamaz, her hakkı saklıdır)
Ben Şarkısı
Unutulmasını ben istedim; fark edilmese de hüzünlüydü sözlerim. Hatırda kalan neşeli bir müzik olsun, sözlerim dilin ucundan ileri gitmesin istedim. Herhangi bir yerinden sızlamayan bir çocuklukla çıkıp gelirse biri, belki yeni baştan yazılırım, unutulmamak için.
Tıka basa dolu tek bir cümle… Okumak keyif. Teşekkürler.
Anlam katacak, anlamları bekliyorum.
Beni kulak misafiri olarak görmeyenlere, binebi beni yaşayacak olanlara, ufak bir tebessüm armağan ediyorum..
bir çocuk parkıyım, salıncakları kopmuş, yine de rüzgarla sallanan; kaydırağından küf kaydıran.
(şarkı'dan park'a)
Şaşırıyorum. Sen sözleri unutmazsın ki hiç. Kelimeler akide şekeri gibidir senin için. Ağzının içinde evirir çevirir, son anına kadar tadını çıkarırsın. Seslenirsin hep, seslendirirsin. Neyi anlatmak istersin bu kadar bilmem. Bildiğim, sen de var olamamaktan çok korkarsın. Bakma bana öyle. Gözlerin hep muzip miydi böyle? Ellerin durmaz mıydı yerinde? Yaşlılığın çocukluğum gibi. Çocukluğumsa kuyruğu dik tutan bir kedi.. Bütün çekmeceleri karıştırıyorsun sarsak hareketlerle. Burada bir yerde olacaktı diyorsun. Biliyorum. Orada bir yerde. Bulmasan da hatırlamasan da. Bu şarkı senin şarkın. İşte orada.
O şarkı benim şarkım sayın Tekin, o nedenle sözleri unutulur. Şarkı unutulmazdır, sözleri unutulmuştur. Buna da küçük ironi diyoruz, 'o bir çocuk şarkısı sözleri unutulmuş' tarçını bol, geniz yakıcı, kehribar güzeli akide şekeri ağızda erimiş gitmiş bitmiş. Hatırla hatırlayabilirsen sözleri. Yaşlı olmak böyle bir şey işte size tebessüm armağan ederler. Yaşlılık, titreşime alınmış cep telefonudur, artık o tatlı sözlere gerek duyulmayan bir 'Ben Çağrısı'dır.