Bu fotoğrafla ilgili söyleyecek fazla bir söz yok. Beklenmedik bir anda Haneke ile karşılaşmanın heyecanı yüzümden okunuyor zaten. Kırıla döküle bir fotoğraf çektirme isteğini söylemek ve ardından cep telefonu ile hızlıca çekilen fotoğraf. Cüneyt Cebenoyan’la konuştuk sonrasında; insan o sakin ve mesafeli duruşunu nasıl da bir anda kaybediyor, dedik. Gerçekten de öyle… Ama ne yaparsınız, eğer sükunetinizi kaybetmenize neden olan kişi Haneke ise buna değer. Bütün filmleriyle bana yeni kapılar açmayı başarmış bir yönetmen. Her filminden sonra bende bir kez daha Thomas Bernhard okuma isteği uyandıran bir adam.
Onun adı Haneke. Yolda karşılaştık, bu fotoğrafı çektik, sonra da herkes kendi yoluna yürüdü. Ama benim aklım onun yolunda kaldı…
Haneke bir gülseymiş iyiymiş.
Nasıl tepki verdi ki, fotoğraf isteyince?
Ne mutlu ki hayatta cok uzaklardan size dokunabilmis bir yonetmeni yakindan gorebilmissiniz. Cok ama cok imrendim.
Doğrusu benim de aklım kalırdı onun yolunda 🙂
Sevgiler,
Neyse ki izleyebiliyoruz Haneke'nin yolunu.. Tabi sizinkini de okuyabiliyoruz neyse ki..
🙂 Epeydir Yekta Kopan'a dargınım, yorumlara cevap vermiyor diye… Yükselti dağa küsmüş de dağın haberi olsa da umursamaz…
Haneke ile Baskın Oran hayali kardeşler…
Birçokları için de sizinle karşılaşmanın aynı heyecanı yaşatacağından eminim.
Güzel yazılarınız için teşekkürler.