Karşıdaki Adam: Ne oldu, neye şaşırdın öyle?
Emma Peel: Nasıl anlatsam bilemiyorum. Galiba hala şaşırabilmeme şaşırıyorum.
Karşıdaki Adam: Böyle şekerli konuşmaları sevmezdin sen. Canını sıkan bir şey var belli ki…
Emma Peel: İnsanların bu kadar rahatlıkla, bir an sonrasını düşünmeden kötülük yapabilmelerine şaşırıyorum. Düşünsene, seni hiç tanımayan biri bile hakkında atıp tutabiliyor. Kırılacağını düşünmüyor. Ya da kırılman, incinmen umurunda olmuyor. Bu kötülük değil midir sence?
Karşıdaki Adam: Birileri senin hakkında tatsız bir şeyler mi söyledi?
Emma Peel: Bilmiyorum, belki söylemiştir. Canımı sıkan benim hakkımda söylenenler değil. Herkesin, herkes hakkında düşünmeden konuşabilme hakkına sahip olduğuna inanması.
Karşıdaki Adam: İfade özgürlüğü diye bir şey duymadın sanırım.
Emma Peel: İfade özgürlüğünü de, iade özgürlüğünü de önemserim. Özgürce söylenen her ifadenin, özgür bir iradeyle iade edilebileceğine de inanırım. Ama kötülüğü kabul edeceğim anlamına gelmiyor bu.
Karşıdaki Adam: O zaman otur, böyle şaşırmaya devam et.
Emma Peel: Gevezeliğinle dikkatimi dağıtmasaydın öyle yapacaktım. Lütfen şaşırma özgürlüğüme karışma.