Günden Kalanlar.05

• Şiddetli bir boyun ağrısı. Sol tarafa dönemiyorum. Muscoril’in gücüne güvendiğim günlerden biri.

• Tarçın’ın tüyleri var hâlâ sağda solda. Hiç beklemediğim bir anda koltuğun kenarından fırlamış iplikler görüyorum; tırnaklarını bilemiş belli ki. Fena bir sancı geliyor. Sonra da “Böyle işte,” diyorum, “izleriyle yaşayacak.” En büyük izi, yüreğimde bir pati lekesi gibi duracak her zaman.

• Altyazı’nın 100.yaş özel sayısını mutlulukla okudum. Dergiye yazmam için teklif Şükran Yücel’den gelmişti; Ankara’dan dönüş yolundaydım. Birkaç gece uyuyamamıştım ne yazacağımı düşünmekten. “E ile T” fikrini bulduğum ve yazdığım geceyi hatırlıyorum. Fırat, Senem, Nadir, Yaman, Berke… Ne güzel şeyler söylemişlerdi, nasıl da yüreklendirmişlerdi beni o köşeyi devam ettirmem için. Okuru olmaktan gurur duyduğum bir dergi.

• Kendime verdiğim sözü tutup “Yabancı”yı tekrar okudum dün gece. Yeni notlar aldım. Her okumada başka bir ışık çarpıyor gözüme. Kimi zaman, ömrümün kalanı için bir okuma listesi yapayım ve döne döne onları okuyayım istiyorum. Thomas Bernhard, Max Frisch, Borges, Yusuf Atılgan, Oğuz Atay, John Fowles, Dostoyevski, Cortazar, Poe, Boris Vian… Daha kimler kimler var. Liste uzun. Okuduklarımı tekrar okumak, bu yazarların okumadığım kitaplarından yeni tatlar almak. Aslında dönüp dolaşıp, sadece okumakla geçecek bir ömrün hayaline ulaşıyorum.

• Blog yazılarına gelen yorumlara tek tek cevap vermek istiyorum bazen. (En azından bir cevabı gerektirenlere.) Mümkün değil, biliyorum. En azından yazanlar, yorumlarını okuyup düşündüğümü bilsinler istiyorum. İşte burada söylüyorum. Okuyorum ve düşünüyorum.