…arkadaşlardan biri bu dünyadan ayrılır!
Fidel ve Gabo
Gabriel Garica Marquez, hayal ve düşünce dünyamızın taşlarını yerinden oynatıp bu dünyadan göçüverdi. Dostu Fidel’i yalnız bıraktı. Ama o dostluğun rüzgarını hepimiz hissediyoruz. Belki de artık yapılacak tek şey o rügarla koşabildiğimiz kadar koşmak…
ne güzel bir fotoğraf….
güzelmiş
Çok üzücü…ama ne mutlu ki bize ve Marquez ' e onu tanımayan yok neredeyse…herkes en az bir kitabını okumuştur…ve dünya döndükçe Marquez eserleriyle yaşamaya devam edecek…
Son satırda el titremiş tintin…
Rüzgarın bol olsun estikçe çoşsun, yelkovan kuşları bana bana uçsun, sana sana koşsun o rüzgar. Öyle işte, bildiğin rüzgar, çarşı pazar, dalgakıran, etek kaldıran, saç dağıtan… Bir de baktın yerinde yeller esmiş, bakmak güzeldir tintin, bakmak güzeldir. Kediler masal misal mesela… Ne güzel bakar dünya senden ibaretmişçesine.