Levent Cantek ile Levent Gönenç’in ortak imzasını taşıyan “Muhalefet Defteri: Türkiye’de Mizah Dergileri ve Karikatür” YKY etiketiyle raflara çıktı.
Her iki isim de eski arkadaşım. Gönenç için eski arkadaş demem hafif kaçabilir; 44 yıldır tanışıyoruz.
Bu çalışmanın öncüllerinden, makalelerden, ayrı ayrı yaptıkları yayınlardan haberim vardı. Hatta makalelerin kimini okumuştum. Ama ikilinin gözden geçirip genişlettiği, birbirlerine sağlam dikişlerle tutturduğu bölümleri bir bütün olarak okuyunca iş değişiyor.
Cantek ve Gönenç’in çalışması son zamanlarda okuduğum en iyi sivil tarih kaydı. Öznesi ile arasındaki mesafeyi korumayı iyi biliyor. Hatta kimi zaman biraz daha yaklaş, boz şu mesafeyi dediğim oldu. Ama unutmayalım ki, mizah ciddi bir iştir.
Genelde yazarlarla yapılan söyleşileri kitabı bitirdikten sonra okumak daha iyidir. Ama bu sefer tersten gidelim. K24’ten Aybars Yanık, iki yazarla harika bir söyleşi yapmış. Hemen “Ne olacak bu mizah dergilerinini hâli?” başlıklı söyleşiyi okuyun bence. (Yukarıdaki fotoğrafı de bu söyleşiden aldım)
Kitabın başlığı içeriği konusunda net bilgi veriyor. Ama elinize aldığınızda daha geniş bir çerçeve göreceksiniz. Daha kapsayıcı. Örneğin “İthal Simge ve Metaforlar: Benzerlikler-Tekrarlar” başlıklı ikinci bölüm, sadece mizah alanında değil, genel olarak her alandaki intihal konusunu düşünmenize neden olacak. Hemen arkasından gelen “Karikatür Sanatında Stereotipler” ise imgenin sokağa etkisini tartışacağınız bir bölüm olacak.
Kitapla ilgili ciddi bir şeyler yazayım dedim ama olmadı. Kitabın gücü, heyecanımı aştı. Çünkü arkadaşlarım mizaha dair her sokağa sapmışlar, mizah şehrinin kusursuz bir haritasını çıkartmışlar. Duygusal bir şeyler yazayım desem, daha da zor. Levent Gönenç’le yaşadıklarımı anlatmaya kalkacağım ve şu kısa kitap önerisi yazısı, anı defterinden bir sayfaya dönüşecek. İyisi mi zorlamayayım…
Bu bir kitap önerisidir: Muhalefet Defteri’ni okuyunuz.
