Neil Young ve grubu Crazy Horse İstanbul’da. Geçenlerde twitter’da en sevilen Neil Young şarkılarını sordum ve sondan başa şöyle bir liste çıktı karşıma. 20. Out On The Weekend 19. Down By The River 18. Unknown Legend 17. Thrasher 16. Ohio 15. Comes A Time 14. The Needle And The Damage Done 13. Tell Me Why 12. Cinnamon Girl 11. Southern Man 10. See The Sky About To Rain 9. Like A Hurricane 8. Helpless 7. Old Man 6. My My…
Haber Takibi
radikal.com.tr’de 2 Temmuz 2014 tarihinde yayımlanan yazım. Kalemi kıvrak dostumuz Bağış Erten, Radikal Kitap’ın yeni yolculuğunun ilk sayısında, dudağa tebessüm oturtan bir yazı yazmış: “Tatile asla götürülmeyecek kitaplar”. Yıllardır bütün gazetelerin, dergilerin bıkmadan usanmadan yaptıkları “Tatile giderken hangi kitaplar götürülür?” listesine tersten bir bakış. Baştan söyleyeyim, bu soruyu da, bu listeleri de sevmem. Ne götüreceksen götür kardeşim, okumaya isteğin varsa okursun. Bağış Erten’in dediği gibi “küçük burjuva büyük tatilinde” fotoğrafında bir olmazsa olmaz olarak görüyorsan kitabı sen bilirsin. O zaman…
Fazıl Say’ı anlatmama gerek yok Can Baba! Senin tayfadan, bilirsin onu. Zaten öyle bir albüm yaptı ki, seni bütün dostlarınla aynı masaya oturttu. Metin Altıok da var o masada Nazım Hikmet de. Bununla da yetinmedi deli çocuk, Rilke şiirlerinin sokak sokak dolaştığı, Schiele tablolarının bedenimizin zavallılığını ezberlettiği Viyana’dan iki güzel dostuyla tanıştırdı bizi. Ferhan Önder ve Ferzan Önder kardeşler, piyanoyu öyle çalıyorlar ki, her notada bir yudum şarap almış gibi oluyorsun Can Baba! Konser bittiğinde, “içtim şarap, halim harap” vaziyetindeyiz…
21 Mayıs Çarşamba – 26 Mayıs Pazartesi tarihleri arasında Beyoğlu sokaklarında korsan bir sergi var. “Bu işlerin sahipleri TOMA’ların önünde duranlar,” diyor fotoğrafları çeken isim. Ona sadece bir fotoğrafçı demek eksiklik olacaktır. Ara Güler’in hep altını çizdiği mesleki vurguyla, o bir “fotomuhabir”. Fil Uçuşu’nda bu sergiyi tanıtırken “Sergide kesinlikle benim ismim ön plana çıkmayacak,” demesine aldırmadan kim olduğunu söylesem mi diye düşündüm ve sonunda yazmamaya karar verdim. Öğrenen bir yerlerden öğrenir. Burada önemli olan isim değil zaten. Brezilya direnişinden esinlenerek…
Cannes Film Festivali’nde Haluk Bilginer Nuri Bilge Ceylan’a rakip Yakılmış andızlar. Başıboş dolaşan yılkı atları. Kadim bir coğrafya. Yakılmış bir üretkenliğin içinde artık görkemli günlerinden uzak yılkı atları gibi dolaşan orta yaşı geride bırakmış tiyatro oyuncusu Aydın. Kapadokya’da Othello Otel. Tiyatronun tozu artık sadece babadan kalma zenginliğin getirdiği otelin adında kalmış. Bir de kibirli bir gülümsemede. Nuri Bilge Ceylan ve Ebru Ceylan, “Kış Uykusu”nun insan ruhunun her köşesine gitmek arzusunu replik replik hissettiren senaryolarında Dostoyevski ile Shakespeare’e ve en çok…
Bir kafede otururken yan masada, yolda yürürken otobüs durağında, fazla şekerli bir manzaranın önünde, gece eğlencesinin en kahkahalı anında, elindeki akıllı telefonu yüzüne çevirmiş, kendi fotoğrafını çeken birini görmeden gün geçmiyor. Artık herkes biliyor bu eylemin adını; selfie. Yani bir kişinin telefon kullanarak kendi fotoğrafını çekmesi ve daha sonra internette paylaşması. Kelime, 2013 yılı içindeki kullanım oranıyla Oxford Dictionary tarafında yılın kelimesi seçildi. Çağın, dile yeni armağanı. Suretine bir kol boyu mesafede duran insanlar. Akıllı telefonu, avuç içlerinde maharetli bir…
Berlin’de, Schaubühne’de bir oyun izliyorum. Metnin kimi kırılma anlarında, oyunculardan biri zamanında popüler olmuş şarkılardan birini söylemeye başlıyor. Oyunun sorgulayıcı akışı içinde, o popüler şarkı, zihnimizdeki algısından başka bir anlamla çıkıyor karşımıza. Bir noktadan başka bir noktaya savruluyoruz. Ben de Berlin’den Hamburg’a savruluyorum bir anda. Hamburg’da tuhaf işler dönüyor 21 Aralık’tan bu yana. 80’li yılların ‘işgal evi’ hareketinin Hamburg ayaklarından biri olan ve 1989 yılından bu yana solcu grupların işgalinde bulunan Rote Flora Kültür Merkezi’nin boşaltılması istenince başladı her şey….
Son iki günde gazetelerde okuduğum beş kadın cinayeti haberi. O haberlerin arasına sıkışmış, bir-iki şiddet haberiyle birlikte… Bunlar sadece benim gördüklerim. Yeni haftayla birlikte bu bilgiyi twitter üstünden paylaştığımda kadın cinayetlerinin takipçisi olan bir adresten gelen bilgi ise tüyler ürpertici. 2014’ün ilk 97 gününde 65 kadın cinayeti olmuş. 65 kadın cinayeti… Bu ölümlü olayların yanında tehdit, şiddet, dayak, aşağılama… Bir de geride kanalar var. Anne ölünce ve baba hapse girince geride kalan çocuklar. Konu, benim burada iki satırla yazdıklarımın çok…
Öğrenci Kolektifleri’nin bir çalışması bu. Uzun süre uğraştılar ve sonunda tamamladılar. İstanbul, Ankara ve Eskişehir’de gösterimler yaptılar. Belgeseli daha geniş kitlelere ulaştırmak istiyorlar. Hiç unutulmasın diye… Fil Uçuşu’nda belgeselin fragmanını paylaşıyorum. Buraya baktıkça unutmayalım diye…