Yazamamak

Dilerim kimse bu söyleyeceklerimi “yazdıklarını önemseyen birinin” gevezelikleri olarak almaz.

Alırsa da diyecek bir şey yok. Çünkü meselem -biraz da- bu algıyla ilgili.

Yazabilene alkış tutarım. Önünde saygıyla eğilirim.

Ama dünyanın şu ruh halinde tek satır bile yazasım yok.

Yazmak, benim için, her şeyden önce kişisel bir iyileşme ve anlama yolu. Ama artık yazarak iyileşemiyorum ve yazarak anlayamıyorum. Bunu -geçici- bir yazar kilitlenmesi, hatta paniği olarak değerlendirenler de olabilir. Saygı duyarım.

Ama bu cepheden bakınca durum -ve değerlendirme- farklı. Biliyorum; sanat kurtarır. Tazeler. Sorgular. Deşer, hatta kanatır. En zorlu dönemlerde bu görevini eksiksiz yerine getirmiştir. Getirmelidir. İşte tam da bu nedenle, yazabilene alkış tutarım.

Ve böyle bir dönemde – dönemimde- yazılanları okuyarak iyileşirim. Anlayacağınız, kişisel tarihime dertli bir not düşmüyorum. Sadece dertleşiyorum.

Hal böyleyken böyle, der ve susarım.

Saygılar.

Yorumlar (8)

İçtenliğinizi pamuklara sarmalı 🙂

Oluyor böyle şeyler, üzücü =(

Al benden de o kadar. Neredeyse altı aydır tek yapabildiğim okumak ve sadece okumak. Daha geçenlerde Egoist Okur için bu kırılgan durgunluğu bozdum ya da bozmaya çalıştım. Ruhun da kemiği olmalıymış diyorum ama yok.

Yazamama durumunuzu da yazarak anlatıyorsunuz ama 🙂

ben de yazmadığım zamanlarda kendimi çok depresif hissettiğimi fark ettiğimden beri her fırsatta yazmaya çalışıyorum. Elbette edebi kaygılarım yok ama en azından bir günlük bir blog bana hep iyi geliyor. Galiba kafamdaki sesleri yazmasam, kafayı yerim:)
sizin gibi değerli bir yazarın bu döneminin geçici olmasını dilerim
sevgiler, saygılar

insan yazarak iyileşir derler. kalbi dile gelip, kelimeler kaleminden döküldüğünde göğsünü sıkıştıran dertlerden bir bir kurtulurmuş. okumak da insanın pusulası bence. kendinden parçalar bulup yönünü bulmasına yardımcı oluyor. siz derdinizden yazarak kurtulup, bize pusula olacaksınız. o günler yakındır. sevgiler 🙂

İnsan belki biraz özlemeli…

Kendi adıma söylemem gerekirse kitaplarınızı özlüyorum. Sizin de yazmayı özleyeceğinizi biliyorum. Kendinizi bırakın… Zaman size yeniden yazmanın vaktinin geldiğini bildirecektir.

Tolga Çamlı

Bence gayet güzel yazıyorsunuz, yüreğinize sağlık.
Daha çok yazmanızı tavsiye ederim. Yazma işi duyguları yazıya dökmeyi adet haline getirdikçe gelişir. Sanki konuşamıyormuşsunuzda bunun için derdinizi anlatabilme adına başka çareniz yokmuş gibi motive olup almak lazım kalemi eline. 🙂

bir yorum bırakın