Ben bir gözyaşıyım; bütün salonun kahkahlarla güldüğü o filmde, zamansız dökülen…
Birinci Tekil Şahıs
Ben bir tren düdüğüyüm; son çığlığını Haydarpaşa’ya bırakıp sessizliğe teslim edilen.
Ben bir kuştüyü yastığım; çift kişilik yatağın orta yerinde, tek başına duran.
Ben bir yemek tarifiyim; artık malzemesi bulunmayan.
Ben bir sinema koltuğuyum, aylardır kimsenin üstüne oturmadığı, aylardır bir film bile izlememiş olan.
Ben bir tiyatro oyunuyum, genel provası yapılmamış…
Ben bir çocuk şarkısıyım, sözleri unutulmuş.
Ben bir odayım, hiçbir eve ait olmayan.
Ben bir bayram sabahıyım; kapısı hiç çalınmayan bır evde, kendisiyle bile konuşmayan.
Ben bir telefon defteriyim; sayfalarında hiç cep telefonu numarası yazılı olmayan.